Ksiądz Bogdan Łybek urodził się 31 marca 1958 roku we wsi Sadłogoszcz w gminie Barcin, województwo kujawsko-pomorskie. Jego rodzice Józef i Czesława byli rolnikami. Ma czworo rodzeństwa: siostrę Katarzynę i trzech braci: Adama, Romana i Stefana. Mając pięcioro dzieci, rodzicom ciężko było utrzymać rodzinę, dlatego ojciec w 1963 roku sprzedał ziemię i rodzina Łybków przeniosła się do pobliskiego Barcina. Ojciec podjął pracę w cementowni ,,Kujawy” w Bielawach. Jego mama nie pracowała, zajmując się gospodarstwem i piątką dzieci. Rodzice dzisiaj żyją w Barcinie.

W dzieciństwie pomagał w gospodarstwie, bawił się z kolegami w podchody, łowił ryby, grał w piłkę. W 1965 roku rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej nr 1 w Barcinie. Jako chłopak wychowywany w bardzo wierzącej rodzinie został ministrantem. Pierwszą Komunię Świętą przyjął w 1968 roku w Barcinie. W szóstej klasie pojechał z pielgrzymką ministrantów do Markowic, gdzie znajduje się Sanktuarium Matki Boskiej Markowickiej. Jest to miejsce pielgrzymek do cudownej figury Matki Boskiej, którą opiekowali się Ojcowie Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej. Sanktuarium zrobiło na nim takie wrażenie, że postanowił zostać księdzem. Szkołę Podstawową ukończył w 1973 roku.

Po skończeniu podstawówki w 1973 roku wahał się czy zostać księdzem. Dlatego zapisał się do Technikum Kolejowego w Bydgoszczy. Jednak po trzech dniach zrezygnował i postanowił zapisać się do Niższego Seminarium Duchownego w Markowicach prowadzonego przez Ojców Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Było to Liceum Ogólnokształcące przygotowujące do seminarium duchownego i pogłębiającego wiarę młodych ludzi. Poznał tam wielu przyjaciół, uczył się, czytał dużo książek, łowił ryby, słuchał muzyki. W 1977 zdał maturę w Markowicach. Jednak żeby pójść do Seminarium Wyższego musiał zdać ,,drugą” maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Zdawanie egzaminu dojrzałości po raz drugi było wynikiem nie uznawania przez ówczesne władze wyników matury z Niższego Seminarium i żeby studiować musiał mieć tzw: państwową maturę.Ten przepis miał utrudniać pójście maturzystom tej i podobnych szkół do Seminarium Wyższego.

Po pomyślnym zdaniu matury w Toruniu rozpoczął w 1977 roku studia w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie. Tutaj pogłębiał swoją wiarę i zawarł wiele przyjaźni, które trwają do dzisiaj. Był bardzo aktywnym klerykiem, który lubił działać. Ta aktywność bardzo mu się przydała w późniejszej pracy duszpasterskiej. W seminarium był jednym z założycieli Straży św. Wojciecha, która dbała o porządek w czasie pierwszej wizyty Papieża Jana Pawła II w Gnieźnie w dniach 3 i 4 czerwca 1979 roku. W czasie tej wizyty osobiście poznał Papieża. Z wizytą wiąże się wydarzenie, które zapamięta do końca życia. Otóż Papież po uroczystościach wieczorem poprosił kleryków ze Straży Wojciechowej o umożliwienie mu przespacerowania się późnym wieczorem po Gnieźnie. Klerycy oczywiście zgodzili się i razem z Papieżem odbyli spacer ulicami Gniezna. W czasie tej wizyty był też jednym z fotografów, który dokumentował to historyczne wydarzenie. Fotografia stała się w tym czasie jego hobby. Był dobrym studentem, dlatego zaproponowano mu studia w Rzymie. Ku zdziwieniu przełożonych propozycję tę odrzucił, twierdząc, że jego przeznaczeniem jest krzewienie wiary w Polsce. W 1983 roku ukończył Seminarium i otrzymał święcenia kapłańskie. Swoją mszę prymicyjną odprawił w Barcinie 28 maja 1983 roku w kościele św. Jakuba.

Po ukończeniu seminarium został skierowany na parafię w Rynarzewie w woj. kujawsko-pomorskim,w powiecie nakielskim, gminie Szubin. Był wikarym w latach 1983-84. Bardzo miło wspomina ten okres.

Parafia w Barcinie leży w woj. kujawsko-pomorskim,w powiecie żnińskim.Praca była w tej parafii ciężka. Była to nowo powstała parafia. która została erygowana 1 grudnia 1982 przez kardynała Józefa Glempa. Nabożeństwa odbywały się w tymczasowej kaplicy. Jako wikary był bardzo zaangażowany w pracę z młodzieżą i pomagał przy budowie kościoła w swojej parafii.

Parafia pw. św. Michała Archanioła w Mieścisku jest położona w woj.wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim.

Parafia w Gołańczy, pw.św.Wawrzyńca jest położona w woj. wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim. Jako wikary bardzo zaangażował się w pracę z młodzieżą, pomagał maturzystom w przygotowaniach do matury.

W czasie tych 7 lat posługi kapłańskiej w Bydgoszczy, jako wikary ponownie bardzo zaangażował się w pracę z młodzieżą, która go bardzo lubiła, aktywnie prowadził nauczanie liturgiczne w tej parafii.

Parafia w Kozielsku jest położona w woj. wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, gminie Damasławek.16 lipca 1997 roku ksiądz Bogdan Łybek został proboszczem parafii pw. św.Józefa. Kozielsko to piękna wioska położona nad malowniczym Jeziorem Stępuchowskim. Parafia,którą objął,należy do biednych, dużo ludzi jest bez pracy, są to okolice po dawnych PGR-ach. Dlatego wiele pracy i pieniędzy kosztowało doprowadzenie jej do stanu w jakim jest dzisiaj. Ksiądz Łybek jako człowiek który łatwo nawiązywał kontakty z ludźmi i dał się lubić, szybko przekonał parafian do siebie. To zaufanie ma do dzisiaj. Ksiądz zamieszkał na plebanii pochodzącej z końca XVIII wieku, która wymagała generalnego remontu i powoli ją remontował. Najważniejszą sprawa był jednak kościół pochodzący z II poł. XIX wieku, który trzeba było też remontować. To dzięki jego pracy i parafian kościół dzisiaj jest wyremontowany i stał się chlubą mieszkańców Kozielska. W kościele wyremontowano dach i sufity, odmalowano go w 2002 roku, odnowiono stacje drogi krzyżowej, uzupełnione elementy dekoracyjne w kościele. Odnawiał je miejscowy rzeźbiarz pan Bolesław Gwiżdż. Niedawno ks. Łybek założył w kościele nowe elektryczne ogrzewanie. Tymi remontami zaskarbił sobie wiele szacunku u parafian, którzy nie żałowali i nie żałują swojej pracy i pieniędzy dla parafii. Przy pomocy parafian wyremontował cmentarze kozielskie i Dom Katolicki znajdujący się tuz przy parafii. W nim własnie po zniszczeniu Kościoła przez pożar w 1867 roku odprawiano nabożeństwa. Służył jako kaplica do momentu wybudowania nowego kościoła. W późniejszym okresie uczono w nim religii, potem był w nim magazyn zbożowy.Teraz po remoncie salę można wynająć na imprezy okolicznościowe. Odnowił dzwonnicę z 1860 roku i figurę najświętszej Marii Panny z poł. XIX wieku. W podziemiach kościoła znajduje się krypta św.Andrzeja. W tej krypcie, którą ksiądz Łybek odnowił przy pomocy wojewódzkiego konserwatora zabytków, pochowane są szczątki rodziny Moszczeńskich, dawnych właścicieli tych ziem. Spoczywają tu szczątki generała Powstania Listopadowego z 1830 roku Teodora Moszczeńskiego i braci Andrzeja i Władysława Moszczeńskich uczestników wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku którzy poległych w tej wojnie. Organizuje Misje Święte, które tak popularyzują i umacniają wiarę. Zorganizował Misje Święte w 1997 roku, gdzie kazania wygłaszali ojcowie Salezjanie i w 2010 roku gdzie Misje prowadzili ojcowie Oblaci. Misje te gromadziły zawsze duże tłumy wiernych. Organizuje pielgrzymki do Częstochowy i Lichenia.

Tak się złożyło, że w 2004 roku musiał zastępować proboszcza Niemczynie i miał w tym czasie dwie parafie pod opieką. Niemczyn jest wsią leżącą niedaleko Kozielska. W Niemczynie znajduje się Sanktuarium Maryjne. W 2013 roku po śmierci proboszcza w parafii niemczyńskiej, księdza Piotra Tomiaka, został administratorem tej parafii, a w 2014 roku został proboszczem w Niemczynie. Niedawno wymalował kościół i założył ogrzewanie, odprawia msze święte i uroczystości kościelne.

Jego działalność to nie tylko remont budynków kościelnych. Zawsze stara się dbać o parafian. Organizuje zbiórki żywności dla potrzebujących, pomaga im także w uzyskaniu specjalistycznej pomocy medycznej i prawnej. Przy pomocy władz lokalnych wybudował kąpielisko nad Jeziorem Stępuchowskim, z boiskiem do siatkówki oraz pomostami. Z kąpieliska korzysta cała okolica. Zainicjował wybudowanie parkingu samochodowego w Kozielsku przy jeziorze. Na budowę parkingu pieniądze pożyczył od Kurii w Gnieżnie. Dla parafian organizował spotkania opłatkowe, Jasełka, zabawy dla dzieci, konkursy adwentowe, kuligi, dożynki parafialne, noce Sobótki, turnieje w popularnej grze w karty w Wielkopolsce – „w Bośkę”. W 2009 zaśpiewała w Kościele znana piosenkarka Eleni. Jako kapłan zawsze myśli o ludziach i stara się im pomagać w miarę możliwości. Niedawno przekazał książki do bibliotek szkolnych w Niemczynie i Damasławku.

Łączenie posługi na dwóch parafiach spowodowało, że ks. Łybek na życie prywatne ma mało czasu. Jego hobby to: gra w szachy, łowienie ryb i czytanie książek. Kolekcjonuje monety i banknoty. Podtrzymuje kontakty z kolegami z seminarium duchownego. W 2000 roku ze swoimi kolegami z Seminarium zorganizował wycieczkę do Włoch, gdzie spotkał się na prywatnej audiencji z Papieżem Janem Pawłem II.

Bez księdza Bogdana Łybka, Kozielsko nie wyglądało by tak jak dzisiaj. Jego działalność duszpasterska i społeczna pozwoliła ludziom uwierzyć, że warto działać i że wspólne działanie może przynieść takie efekty. Ksiądz Łybek zawsze ma czas dla ludzi, jest człowiekiem skromnym, stara się im pomagać i jest dla nich nie tylko kapłanem, ale i przyjacielem.Stara się nikogo nie zostawić bez pomocy. Na jego msze chętnie uczęszczają wierni, słuchając pięknych kazań. Jest lubiany przez młodzież, która chętnie zostaje ministrantami. Przez wiele lat uczył religii w szkole w Niemczynie. Nie ma dla niego rzeczy niemożliwych do załatwienia. Jest człowiekiem wyjątkowym, zawsze otwartym i pamiętającym o tym, by służyć innym. Parafianie i mieszkańcy zawsze mogą liczyć na jego pomoc. Jego aktywność i działalność jest nie do przecenienia i powinna być przykładem dla innych, szczególnie dla młodzieży. Jego mottem życiowym jest zdanie, nad którym powinien się każdy zastanowić ,,czas ucieka, wieczność czeka”.

– Archiwum prywatne ks. B. Łybka

– Wywiady z parafianami w Kozielsku

– Prasa lokalna

– Źródła Internetowe

Uczniowie i nauczyciel prowadzący dziękują wszystkim, którzy pomogli w tworzeniu tego biogramu.