Hieronim Adamczewski urodził się 26 lipca 1948 roku we Włoszakowicach w pow. leszczyńskim, woj. wielkopolskie – jako syn Władysława i Walentyny z.d. Stachowskiej. Miał rodzeństwo – dwoje braci i dwie siostry. Ojciec był miejscowym listonoszem, a matka zajmowała się domem i pracowała w Spółdzielni Inwalidzkiej Spinko we Włoszakowicach. Zmarł 20 grudnia 2014 r.

Edukację w stopniu podstawowym ukończył w Szkole Podstawowej we Włoszakowicach. Był uzdolniony muzycznie, więc równocześnie uczęszczał do ogniska muzycznego I stopnia. Potrafił grać na wielu instrumentach. Od najmłodszych lat interesował się pięknem natury, otaczającą przyrodą, światem roślin i zwierząt, dlatego też dalszą naukę kontynuował w Technikum Leśnym w Rogozińcu. Po zdaniu matury i ukończeniu tejże szkoły podjął studia na Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu na Wydziale Leśnym. Studia ukończył w 1972 r. jako magister inżynier Leśnik z wynikiem bardzo dobrym.

W maju 1999 roku wszczął przewód doktorski również na Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu. Temat rozprawy doktorskiej brzmiał „Ocena przydatności wybranych gatunków drzew do warstwy podszytów w Nadleśnictwie Potrzebowice”. Choroba jednak nie pozwoliła na ukończenie studiów doktoranckich.

W roku akademickim 2006/07 na tej samej uczelni ukończył Studia Podyplomowe w zakresie Hodowla Lasu z wynikiem bardzo dobrym. Z Akademią Rolniczą był związany przez całe swoje życie. Najpierw jako student, a następnie jako Nadleśniczy Nadleśnictwa Potrzebowice nawiązał współpracę z Wydziałem Leśnym Uniwersytetu .

Żona Hanna oraz dwoje dzieci. Żona z wykształcenia była pielęgniarką. Najpierw pracowała w szpitalu w Poznaniu, następnie w przychodni w Ruszowie, Wronkach, Wieleniu, a w latach 1992-2013 w Nadleśnictwie Potrzebowice. Syn Tomasz poszedł w ślady ojca. Ukończył Akademię Rolniczą w Poznaniu na tym samym kierunku. Obecnie pracuje jako Specjalista Służby Leśnej ds. Pozyskiwania Drewna w Nadleśnictwie Potrzebowice. Córka Anna ukończyła Wydział Prawa na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Obecnie pracuje w Urzędzie Gminy w Drawsku na stanowisku Inspektora ds. Pozyskiwania Funduszy Zewnętrznych i Ochrony Środowiska. Pan Adamczewski doczekał się pięciorga wnucząt. Do końca swego życia był bardzo mocno zaangażowany w ich wychowanie i nauczanie.

Pracę zawodową rozpoczął w Administracji Lasów Państwowych. Od 1 listopada 1972 r. pracował w Nadleśnictwie Ruszów na stanowiskach: stażysta, adiunkt, nadleśniczy terenowy. Pracował tam przez 7 lat. Od 1 kwietnia 1979 r. działał w Nadleśnictwie Wronki, najpierw jako nadleśniczy terenowy, a następnie zastępca nadleśniczego. 1 kwietnia 1982 r. został powołany na stanowisko Nadleśniczego Potrzebowice. Funkcję tę sprawował przez 32 lata aż do przejścia na emeryturę.

Pracę zawodową poświęcił ochronie przyrody. Troszczył się o zachowanie bogactwa naturalnego Puszczy Noteckiej jakim są zasoby leśne. Z pasją i patriotyzmem oddawał się pracy na rzecz lasów polskich. Poświęcił się bez miary swej pracy. Gdy 10 sierpnia 1992 r. wielki pożar w lasach nadleśnictwa niósł zagrożenie dla całej Puszczy Noteckiej bez wahania podjął heroiczną walkę z żywiołem. Dla Nadleśnictwa Potrzebowice był to czas apokalipsy. Ognisty smok pożarł wówczas 6 tys. hektarów lasu; cyt. „Takiego pożaru w Europie nie było…Byłem przekonany, że spali się wszystko. Po prostu piekło. Jak tornado… Coś okropnego”. Krajobraz po bitwie – tak można było nazwać stan Nadleśnictwa Potrzebowice rankiem 11 sierpnia.

Uprzątniecie pożarzyska było największą akcją Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Pile. Najpierw trzeba było sprzątnąć spalone drzewa oraz przygotować plan odnowienia i jak najszybciej go urzeczywistnić. W przypadku tak wielkiego obszaru odnowa trwa zwykle 6-8 lat. Pilskim leśnikom pod kierunkiem pana Adamczewskiego udało się tego dokonać w niespełna 3 lata. Z inicjatywy nadleśniczego zmianie uległa struktura drzewostanu. Przed pożarem 99% lasów stanowiła sosna, brzoza tylko 0,4%. Teraz sosny jest 74%, brzozy 18%, dębu i modrzewia po 2%. Powstał jedyny fragment puszczy o tak zróżnicowanym drzewostanie. Cyt. ”Z satysfakcją mogę powiedzieć, że teraz jest piękny, zdrowy i … trochę inny niż był, bo gatunkowo bardziej zróżnicowany. Nie myślałem, że za mojej kadencji będziemy w nim wykonywali pozyskanie! A właśnie teraz, wykonując cięcia pozyskujemy masę.”

Wielki pożar Puszczy Noteckiej stał się przyczyną procesu o największe w dziejach Polski odszkodowanie. Nadleśniczy postanowił walczyć o zadośćuczynienie od sprawcy nieszczęścia – Polskich Kolei Państwowych, których wina była bezsporna. Proces ciągnął się kilka lat. W 1998 r. doszło do ugody. PKP zgodziły się na wypłatę odszkodowania w wysokości 50 mln złotych wraz z odsetkami. Nadleśniczy H. Adamczewski tylko przez moment mógł czuć się milionerem. Cała kwota była przelana na fundusz leśny, którym zarządza Generalna Dyrekcja Lasów Państwowych. Było to największe odszkodowanie pożarowe w Polsce, a Nadleśnictwo Potrzebowice jest jedynym w kraju, któremu udało się wywalczyć tak duże pieniądze.

Odnowiona Puszcza Notecka stała się wyjątkowym laboratorium przyrodniczym, a Nadleśnictwo Potrzebowice weszło w skład Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Puszcza Notecka”, powołanego 14 października 2004 r. Realizuje program ”Edukacji leśnej”, którego celem jest zapoznanie dzieci i młodzieży z lasem i jego funkcjami, a także przybliżenie pracy leśników. Edukacja prowadzona jest przez prelekcje, pogadanki, zajęcia w terenie oraz organizowanie licznych imprez i festynów. Ważnym elementem kompleksu są leśne ścieżki przyrodniczo-edukacyjne „Dziewanna” i „Rajczywiec”. 3 listopada 2006 r. przy siedzibie Nadleśnictwa została otwarta Izba Edukacji Przyrodniczo Leśnej oraz Arboretum (ogród dendrologiczny) i wiata edukacyjna. W przyszłości planowana jest również budowa niewielkiego hotelu turystycznego, który pozwoli na kilkudniową, poszerzoną edukację.

Tereny Nadleśnictwa często odwiedzają zagraniczni leśnicy i strażacy. Latem 2000 r. miała tu miejsce terenowa część Międzynarodowej Konwencji Klimatycznej, w której uczestniczyło kilkadziesiąt osób z całego świata.

28 kwietnia 2004 r. Hieronim Adamczewski podczas Ogólnopolskiej Pielgrzymki Leśników do Watykanu uczestniczył w prywatnej audiencji u papieża Jana Pawła II. Podczas tej audiencji papież poświęcił żołędzie zebrane z najstarszego polskiego dębu – Chrobrego, z którego wyhodowano sadzonki „Dębu Papieskiego”. Jedna z sadzonek została posadzona przed kościołem p.w. Św. Michała Archanioła w Wieleniu w 25 rocznicę zamachu na Jana Pawła II.

W 2007 r. Hieronim Adamczewski odebrał z rąk dr. Mariana Króla – Prezydenta Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu, Certyfikat Konsumenckiego Konkursu Jakości Usług „NAJLEPSZE W POLSCE”. Werdykt jury jest potwierdzeniem wysokiej jakości świadczonych usług przez Nadleśnictwo Potrzebowice – bowiem trzy lata wcześniej również zostało ono wyróżnione w Konsumenckim Konkursie Jakości Usług „Najlepsze w Polsce – The best in Poland”. Nadleśnictwo Potrzebowice znalazło się na liście najlepszych polskich usługodawców za wzorową realizację programu „Małej retencji” oraz „Leśnej edukacji” dla dzieci i młodzieży.

W 2012 r. Nadleśnictwo było organizatorem XXIV Ogólnopolskiego Rajdu Leśników „Dolinami Gwdy i Noteci”. Celem rajdu była integracja leśników z całej Polski, popularyzacja walorów przyrodniczych, turystycznych oraz historycznych miejsc z terenu Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Pile.

Nadleśniczy osobiście zaangażował się w przygotowanie i przeprowadzenie tego rajdu.

• W kadencji 1994-1997 brał udział w Posiedzeniach Kolegium Lasów Państwowych.

• 1996-1998 Radny Rady Gminy Wieleń.

• 1998-2002 oraz 2002-2006 Radny w Radzie powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego.

• Przewodniczący Komisji Rewizyjnej w Polskim Związku Łowieckim.

• 2002-2005 praca w Komisji Bezpieczeństwa i Porządku na terenie powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego.

• Długoletnia współpraca z Komendantem Powiatowej Policji w Czarnkowie.

• Wiceprezes Powiatowego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych .

• Członek Koła Łowieckiego „Puszcza” w Potrzebowicach.

• Członek Kurkowego Bractwa Strzeleckiego.

• Wieloletnia współpraca z Wójtem Gminy Drawsko i Burmistrzem Gminy Wieleń.

• Wieloletnia współpraca ze starostwem powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego.

• Wieloletnia współpraca z placówkami oświatowymi i kulturalnymi powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego.

• 24.06.1981 r. Brązowy Krzyż Zasługi.

• 22.07.1984 r. Medal 40-lecia PL.

• 30.05.1986 r. Srebrna Odznaka Honorowa Za Zasługi w Rozwoju Województwa Pilskiego.

• 1987 r. Srebrny Krzyż Zasługi.

• 1992 r. Złoty Krzyż Zasługi.

• 1992 r. Złoty Medal Za Zasługi dla Pożarnictwa.

• 1993 r. Złota Odznaka- Zasłużony Dla Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

• 1993 r. Brązowy Medal Zasługi Łowieckiej.

• 1997 r. Medal za Zasługi w Rozwoju Pilskiego Łowiectwa.

• 1998 r. Odznaka Honorowa Za Zasługi dla Oświaty.

• 1999 r. Nagroda Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa.

• Czerwiec 2000 r. Akt Nadania Kordelasa Leśnika Polskiego.

• 2002 r. Krzyż Zasługi – KL Rycerski.

• 2003 r. przyznanie tytułu „Zasłużony dla Miasta i Gminy Wieleń”.

• Kwiecień 2014 r. list okolicznościowy Dziekana Wydziału Leśnego Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu z gratulacjami i wyrazami najwyższego szacunku za wieloletnią współpracę pełną zaangażowania na rzecz polskiego leśnictwa oraz za wiedzę i doświadczenie przekazywane całym pokoleniom młodych adeptów.

• Liczne podziękowania od instytucji oświatowych, społeczno-kulturalnych za współpracę, okazane wsparcie i pomoc.

Hieronim Adamczewski całe życie poświęcił pracy zawodowej, społecznej oraz rodzinie. Dbał o zachowanie bogactwa naturalnego naszego regionu. Z pasją oddawał się pracy na rzecz lasów państwowych. Do końca swoich dni stał na straży lasów Puszczy Noteckiej. Wychował sporą grupę adeptów sztuki leśnej, w tym spod jego ręki wyszło dwóch nadleśniczych. Był człowiekiem dobrym, spokojnym, zawsze służącym radą. Nie przeszedł obojętnie obok drugiego człowieka, a potrzebującym niósł pomoc. Pięknie o nadleśniczym wypowiadał się Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Pile, Jan Podmaski, gdy Nadleśnictwo zaatakował straszliwy pożar: „Najbardziej w mojej pamięci utkwił fakt, zatroskania nadleśniczego Adamczewskiego o miejscowych mieszkańców, którzy utracili prąd, a co za tym idzie, także dostęp do wody. Nadleśniczy blado i nieco przerażony sytuacją, nie mówił nam o lesie, o płonących drzewostanach, które podlegały jego opiece, ale mówił, o ludziach tam mieszkających, o ich zagrożeniu, o potrzebie rozwiązywania ich życiowych, najważniejszych problemów. Mówił to, gdy las płonął… Natychmiast w jednej chwili urósł w moich oczach, ten niezbyt wielkiego wzrostu nadleśniczy Hirek Adamczewski! Pomyślałem wówczas, że to piękne, gdy leśnik troszczy się nie tylko o las, ale przede wszystkim o jego mieszkańców i naprawdę poczułem dumę, że jestem leśnikiem.”

W pracy zawodowej i społecznej zwracał szczególną uwagę na edukację ekologiczną dzieci i młodzieży nie tylko z najbliższych placówek oświatowych ale z całej Polski a nawet świata. Troszczył się o to, aby w dorosłym życiu umiały zachować się w lesie, obcować z nim, chronić go, ale też korzystać z jego dobrodziejstw w dorosłym życiu.

Leśnika ocenia się po ilości zasadzonych drzew, a Hieronim Adamczewski posadził ich 80 milionów, więc przypada po 2 na każdego Polaka.

• Wywiad z żoną

• Wywiad z córką

• Nadleśnictwo Potrzebowice wczoraj i dziś, Wydawnictwo „Media” Edmund Wolski

• Archiwum rodzinne