Pochodzenie

Zenon Gośliński urodził się 22 listopada 1919 roku w Poznaniu. Syn Czesława i Marii z domu Grzywaczewskiej. Ojciec brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, matka uczestniczyła w Strajku Dzieci Wrzesińskich.

Dzieciństwo

Już od najmłodszych lat interesował się harcerstwem. Jako dziesięcioletni chłopiec wstąpił do 1 drużyny im. Zawiszy Czarnego w Chodzieży.

Edukacja (lub „młodość”)

Po ukończeniu szkoły podstawowej uczęszczał do Seminarium Nauczycielskiego w Wągrowcu. Należał do szkolnej kadry piłki nożnej. Ciekawostką z tamtego szkolnego okresu w seminarium jest fakt, że kadra szkoły rozegrała mecz kontrolny z kadrą narodową Polski w piłce nożnej w czasie, gdy kadra narodowa przebywała na zgrupowaniu w Wągrowcu. Mecz odbył się na boisku szkoły i zakończył się przegraną kadry szkoły. Zenon Gośliński ukończył kurs szybowcowy w Rzadkowie koło Kaczor. Dalszą edukację przerwał wybuch II wojny światowej.

Etapy działalności

Etap pierwszy

W roku 1939 brał udział jako ochotnik w kampanii wrześniowej. Wstąpił do Batalionu Kcyńskiego Kompanii Obrony Narodowej. Po przegranej kampanii wraz z rodziną został deportowany do Włoszczowy. Tam zaciągnął się do partyzantki. Działał w Związku Walki Zbrojnej pod pseudonimem „Franek” od 9.05.1940 roku, a od 1.03.1942 roku w Armii Krajowej pod pseudonimem „Biały” w placówce nr 1 we Włoszczowie – jako wywiadowca. Ukończył kurs konspiracyjny Szkoły Podchorążych Piechoty przy 7 Dywizji Piechoty AK na terenie obwodu AK Włoszczowa. W październiku 1943 roku mianowany został na stopień plutonowego podchorążego AK. Przewoził meldunki jako łącznik z Komendy Obwodu Włoszczowa do Komendy Okręgu Radomsko-Kieleckiego oraz do Inspektoratu w Częstochowie. Ściśle współpracował z majorem „Jurem” Hipolitem Świderskim oraz kapitanem „Przebojem” Franciszkiem Pieniążkiem. Należał do tzw. „Trójki” wywiadowców do specjalnych zadań. Brał udział w wielu potyczkach i zasadzkach prowadzonych przez oddziały AK z Włoszczowy, m.in. pod Maluszynem w roku 1944 brał udział przy rozbrajaniu oddziału węgierskiego, który wchodził w skład wojsk niemieckich.

Z Włoszczową wiąże się wątek osobisty Zenona Goślińskiego – otóż poznał tam Kazimierę Sienkiewicz, która również współpracowała z AK jako łączniczka pod pseudonimem „Stefa”. W roku 1944 Kazimiera została żoną Zenona. Ślub partyzancki odbył się wśród kolegów i przyjaciół z oddziału.

Etap drugi

Po wojnie z żoną wrócił do Chodzieży. We wrześniu 1945 roku rozpoczął pracę w Szkole Podstawowej nr 1 jako nauczyciel wychowania fizycznego. Podjął studia w Warszawie w Akademii Wychowania Fizycznego, którą ukończył w październiku 1956 roku. Pełnił wiele funkcji w dziedzinie sportu i turystyki w Wydziale Oświaty Powiatowej Rady Narodowej w Chodzieży. Działał w ZHP jako drużynowy 3 DH im. ks. Józefa Poniatowskiego, był członkiem Komendy Hufca, prowadził także drużynę i szczep przy Szkole Podstawowej nr 1. Jego pasją była praca z dziećmi i młodzieżą. Organizował wiele imprez sportowych, turystycznych i kulturalnych. W 1956 roku zainicjował budowę międzyszkolnego Ośrodka Sportowego, pełniąc funkcję kierownika. Współpracował także z Zespołem Pieśni i Tańca Ziemi Chodzieskiej, który odnosił sukcesy na scenach wojewódzkich i krajowych. Był aktywnym członkiem Komitetu Budowy „Domu Harcerza” – obecnie Młodzieżowego Domu Kultury w Chodzieży. Dnia 1 marca 1968 roku został dyrektorem tej placówki. Przy Młodzieżowym Domu Kultury założył Klub Miłośników Kultury Indian, Klub Miłośników Muzyki „Astry”, Klub Krótkofalarski itp. Z jego inicjatywy 31 sierpnia 1974 roku powstała Izba Pamięci. Gromadzono tam zbiory z zakresu historii i etnografii. Korzystali z niej nie tylko uczniowie, lecz również społeczeństwo miasta i okolic, a nawet wycieczki przejeżdżające przez Chodzież. W roku 1974, na skwerze przy MDK, zorganizował Mini ZOO ( Szpitalik zwierzęcy). Czyniono nawet starania, aby stworzyć miejskie ZOO. Za działalność społeczno – oświatową MDK kierowany przez Zenona Goslińskiego otrzymał medal „Za wybitne zasługi w rozwoju województwa pilskiego (1977 r.) i Medal Edukacji Narodowej (1978 r.), a także 55 dyplomów uznania. MDK organizował obozy wypoczynkowe w Świnoujściu i w Lubinie koło Międzyzdrojów. Młodzież uczestniczyła w wycieczkach do NRD, Czechosłowacji i Francji. Ponieważ była to placówka wiodąca w woj. pilskim, dlatego też gościła wiele delegacji, m.in. bułgarską, francuską, rumuńską oraz z NRD i ZSRR. Zenon Gośliński kierował również od roku 1976 Kuratorskim Ośrodkiem Pracy z Młodzieżą. Z dniem 31 sierpnia 1980r. dyrektor Zenon Gośliński odszedł na zasłużoną emeryturę.

Etap trzeci

Po przejściu na emeryturę aktywnie działał w wielu stowarzyszeniach i organizacjach. W latach 1980-1988 był Przewodniczącym Rady Miasta w Chodzieży. W uznaniu zasług i ogromnego zaangażowania był odznaczony i wyróżniony ponad siedemdzisięcioma odznaczeniami i tytułami. Do najważniejszych należą: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – przyznany przez Radę Państwa 4 października 1972 roku, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski – przyznany przez Radę Państwa 14 września 1988 roku, Medal Zwycięstwa i Wolności – przyznany przez Radę Państwa 19 października 1972 roku, Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej – nadany przez Radę Państwa 28 marca 1985 roku oraz Krzyż Partyzancki – nadany przez Prezydenta RP 8 stycznia 1992 roku, Złoty Krzyż za zasługi dla ZHP, odznaka Przyjaciel Dziecka.

Etap czwarty

Był współredaktorem gazety regionalnej Chodzieżanin. Napisał cykl felietonów i gawęd, m.in. Harcerzem być, Gawędy Misia Baryłki, historia Harcerskiego Zespołu Pieśni i Tańca.

Został laureatem chodzieskiego plebiscytu Siedmiu Wspaniałych oraz znalazł się w gronie laureatów akcji Chodzieżanin XX wieku.

W 80 rocznicę urodzin harcerze, instruktorzy zgotowali przed mieszkaniem druha Zenka wielką fetę z ogniami sztucznymi włącznie. Życzeniom nie było końca. Niestety miesiąc później druh Zenek odszedł na wieczną wartę. Żegnali go mieszkańcy, przyjaciele, harcerze. Ludzie znali go jako człowieka życzliwego i przyjaznego. Zawsze miał dobre słowo dla każdego człowieka, z którym się stykał. Zenon Gośliński po śmierci otrzymał z rąk Prezydenta RP awans do stopnia podporucznika.

Znaczenie postaci

Zasłużony działacz społeczny, wybitna postać chodzieskiej kultury. Człowiek z pasją dokumentowania i ocalenia lokalnej historii.

Źródła

Archiwalne numery „Chodzieżanina”.

Publikacja „Nauczyciele i wychowawcy” – Chodzież 2005, opracowanie syna Andrzeja Goślińskiego.

Zbiór materiałów pamiątkowych udostępniony przez Miejską Bibliotekę Publiczną w Chodzieży.